O gminie

Gmina Łopiennik Górny położona jest w środkowej części województwa lubelskiego w odległości 45 kilometrów od Lublina. Zajmuje powierzchnię 106 km2 i składa się z 15 sołectw. Od północy sąsiaduje z gminą Trawniki (pow. Świdnicki) i gminą Rejowiec Fabryczny (pow. Chełmski), od południa z gminą Krasnystaw i Gorzków (pow. Krasnostawski), od wschodu z gminą Rejowiec (pow. Chełmski), a od zachodu z gminą Fajsławice i Rybczewice (pow. Świdnicki).

Z zachodu na południe przez teren gminy przebiega droga krajowa nr 17 relacji: Lublin – Krasnystaw – Zamość – Hrebenne.

Gmina Łopiennik Górny odznacza się bogatą rzeźbą terenu i malowniczym krajobrazem. Przez gminę przepływa rzeka Wieprz wraz z dorzeczami: Łopa i Białka. Rzeka Wieprz płynąc szeroką doliną tworzy zakola i starorzecza. Fragment doliny rzeki położony w granicach Gminy należy do Pawłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. W krajobrazie Gminy zaznaczają się liczne wzniesienia i obniżenia dolin rzecznych oraz głębokie wąwozy o stromych zboczach. Wymienione składniki krajobrazu dodają uroku okolicy oraz podnoszą jej walory turystyczne. We wsi Borowica bierze początek Kanał Wieprz – Krzna.

Łopiennik Górny jest gminą typowo rolniczą. Rolnicy uprawiają przede wszystkim zboża, rośliny okopowe, trawy nasienne, zioła i warzywa.

Na terenie gminy znajdują się zabytki wpisane do rejestru:

  • Neogotycki kościół pw. św. Bartłomieja w miejscowości Łopiennik Nadrzeczny. Stoi na miejscu wcześniejszych kościołów: drewnianego z XVII wieku i murowanego z lat 1827-1832. Obecny kształt uzyskał w latach 1909 -1913
  • Kościół drewniany pw. Przemienienia Pańskiego w Borowicy. Jest to obiekt klasyczny konstrukcji zrębowej, centralny, na planie kwadratu o ściętych narożach, Wznoszony w latach 1779- 1799.
  • Zespół dworsko – parkowy w Kolonii Łopiennik Dolny, niewielka siedziba ziemiańska z parkiem ukształtowanym w połowie XIX wieku
  • Zespół dworsko-parkowy w Olszance z dwupiętrowym, murowanym pałacem z I połowy XIX w. i parkiem o pow. 4 ha.

Bardzo ciekawym zabytkiem wpisanym do katalogu zabytków w Polsce jest kopiec usypany w latach 1834 -1835 jako pamiątka ukończenia budowy drogi z Lublina do Zamościa. Na stożkowatym nasypie ziemnym umieszczony jest czworoboczny słup kamienny z zegarem słonecznym z brązu, na którym umieszczony jest pamiątkowy napis ,,Niech się sili złość i głupstwo na zniszczenie”.